نقش تبهکارانه شبکه
جهانی بی بی سی به عنوان ابزار تبلیغاتی استعمار فرتوت انگلیس البته در تاریخچه "مشعشع"
دولت فخیمه همه جا مشهود است؛ چه آن زمان که بقول امه سزر "اروپايی ها، هنگام
ورود به سرزمین ما... انجیل در دست داشتند و ما مالک زمین هایمان بودیم؛ امروز انجیل
در دست ماست و انها مالک زمین های ما هستند"؛ چه در زمانی که "برای از میان
بردن صنعت نساجی هند و تحمیل مونوپل صنایع نساجی خود در این کشور، انگشت بافندگان بومی،
انگشت مردان و زنان و بچه های بافنده هندی را می شکستند" (از کتاب "تنفر
نسبت به غرب" به قلم پرفسور ژان زیگلر)؛ چه در جریان کودتای ننگین بر علیه
دولت ملی دکتر مصدق، پیشوای فقید نهضت ضد استعماری ایران و چه در گنجاندن نام
سازمان مجاهدین خلق ایران در لیست آخوندپسند تروریستی و بمباران مجرمانه و جنایتکارانه
قرارگاههای ارتش آزادی بخش ملی ایران و ...
بی جهت نیست که
دیوید میلبند وزیر خارجه پیشین انگلیس به "نقش تلويزيون فارسی و عربی زبان بی بی سی در کنار
١٥٠ سفارتخانه بريتانيا بعنوان اهرم نفوذ بريتانيا تاکيد می کند" و این
وزارتخانه بودجه سالیانه بالغ بر ۴میلیارد و ۲۶ میلیون پوند را در اختیار این شبکه می گذارد!
حال با این عینک و نگاهی
به وضیعت رو به زوال آخوندهای "انگلیسی تبار" حاکم بر میهنمان بعد از
نوشیدن جام زهر اتمی، می توان به ضرورت بدست گرفتن پرگار توسط "آیت الله بی
بی سی" برای ترسیم دایره ای جهت جمع آوری هر شکنجه گر و نادم و ابلها جعل
کننده تاریخ در آن و ایجاد جنگ روانی
برعلیه هر آنچه که منافع استرتژیک دولت فخیمه را به مخاطره بیاندازد پی
برد.
آنچه مسلم است رژیم
ضد بشری آخوندی بعد از عقب نشینی از بلندپروازی های اتمی و از دست دادن ابزار استراتژیک
بمب اتمی برای حفظ نظامش، به رغم همه دود و دمهای تبلیغاتی که بخش فارسی بی بی سی در این رابطه
"انصافا" سنگ تمام گذاشت، در ضعیف ترین نقطه خود از بدو بدست گرفتن قدرت
قرار دارد. شرایط جامعه ایران آبستن شورشها و قیامهای مردم به جان آمده ای است که
رژیم، چه با توافق اتمی و چه بدون آن به هیچ عنوان قادر به کنترل آنها نخواهد بود.
در چنین شرایطی نباید دور از انتظار باشد که آیت الله بی بی سی در کادر وظایف
تعریف شده خود که همانا حفظ منافع استعماری است، همچون زمان مصدق فقید تمام تلاش
خود را بکار نگیرد تا با ایجاد جنگ روانی بر علیه میهن پرستان واقعی راه را در
مسیری که باب دل دولت فخیمه باشد سمت و سو دهد!
در راستای پیشبرد این
خط، گرداننده برنامه پرگار با کمک یک عنصر هفت خط بنام عرفان قانعی فرد که نام
مورخ را یدک می کشد، صحنه سیاسی زمان دیکتاتوری شاه خائن را به گونه ای به تصویر
می کشد که گویی در آن زمان ایران بهشت روی زمین بوده و مشتی "تروریست و
خرابکار از خدا بی خبر" جامعه را به خشونت کشیدند و ساواک "ضابط
قانون" را به عکس العمل وا می داشتند! نتیجه اش هم آن شد که اکنون می بینیم؛
بنابراین آهای نسل جوان از انقلاب بپرهیزید و راه چاره و "کلید" مشکلات
را در دست آخوند روحانی بیابید و بس، که در آنصورت هم شما کارتان به شکنجه و شلاق
کشیده نمیشود و هم دولت فخیمه تا دهه های بعد خیالش راحت خواهد بود! وانگهی مگر
نمی بینید که انقلابی گری آخرش به اینجا ختم می شود که شکنجه گر و شکنجه شده در
"فضای دمکراتیکی" که بی بی سی فراهم کرده همدیگر را "جناب و
دوستان" خطاب می کنند!
واضح است که سراسیمگی
بی بی سی بیش از هر چیز از نقش نیروی پیشتاز و آرمانگرایی است که در تحولات سیاسی
جامعه به یمن سازمان یافتگی و تشکیلات منسجم که تمامیت آن را مدیون رهبری مسعود
رجوی است، پیشدستی نموده و بساط نیروهای فرصت طلب و سازشکار را در هم بپیچد. به
همین دلیل هم از هیچ رذالت و دروغی در حق او و یارانش فروگذار نمی کند.
و اما زمانی که وقاحت
ساواکی شکنجه گر احمد فراستی را در برنامه پرگار می دیدم صحنه دادگاه اسکار
گرونینگ، افسر نازیها در اردوگاه آشویتس که در سن ۹۳ سالگی اخیرا در یک
دادگاه آلمان به ۴ سال حبس محکوم شد، از نظرم گذشت.
یاد برتولت برشت بخیر
که می گفت: "آخرین سخن هنوز ناگفته است"
حسین یعقوبی
۱۲ مرداد ۱۳۹۴