دیو، درخت، و طاهره: در رثای طاهره طلوع بیدختی - شهرام احمدی نسب عمران

خبر کوتاه بود۰ درختی در جاده‌ی اسلام‌آباد به کرمانشاه قطع شد۰ در آن‌سوی، اهریمنی که تنه‌ی آن درخت کهن‌سال را برید، بنا بر ذات اهریمنی‌اش که نابودکننده و تباه‌کننده است؛ رفتار کرد۰
در چهار دهه‌ی گذشته آن دستگاه اهریمنی به کار نابودی آثار حیات و هر چه هست سرگرم بوده است۰ بنابراین شاید بریدن تک‌درختی در جاده‌ای دورافتاده نباید موجب شگفتی و جلب‌توجه باشد۰ اما شگفتی اینجاست که بیش از سی سال دیوان و ددان پنداشتند که این تک‌درخت سمبل و نماد

دلواپسی از حضور مجاهدین - حسین یعقوبی


از نخستین اقرار صریح خمینی در سال ۱۳۵۸ که گفت: "دشمن ما نه آمریکا است و نه شوروی، بلکه در همین تهران (مجاهدین خلق) نشسته است" تا همین امروز که سران رژیم به‌طور سیستماتیک در هر محفل و فرصتی به خطر سرنگونی رژیم ولایت‌فقیه توسط مجاهدین اعتراف می‌کنند، حدوداً ۴۰ سال می‌گذرد.

آهای ای رنه دکارت! - پرویز خزایی


وقتی میگویم در هر پدیده‌ای در زندگی روزمره- چه خوب و چه بد- چه شادی و چه غم - چه بیش و چه کم- حتی در اوج فاجعه، طنز گزنده‌ای نهفته است- هنوز هم سر حرف خودم هستم. وابولفه! - که جدی‌ترین قسم لرهاست.
در یک‌طرف ملتی با عزم و اراده و پرداخت بهای سنگین و تحمل ضرب و شتم و شکنجه - در مقابل رژیمی فاسد و جاهل و قاتل ایستاده است. رژیمی که حتی دختر یکی از بنیانگذارانش – فائزه رفسنجانی- به‌صراحت می‌گوید که نظام فروپاشی محتوایی شده است اما خودش حالی‌اش نیست.