شرم و پشیمانی - ناهید همت آبادی


پشیمانی و شرم پس از ارتکاب خیانت و جرم ناخواسته یا دانسته، رهایی از دام شرارت و امکان زندگی شرافتمند برای خطاکار را آسانتر می‌سازد. آنان که شرم را اما عمداً فروداده و در تار و پود آن تنیده اند، جرم و خیانت را گرچه اغلب در راستای منافع فردی یا خاستگاه فکری جمعی مرتکب می‌شوند اما آن را با واژه های زیبای انساندوستانه تعریف و در زیر و بم ظرافت آنها می‌پیچند.

سرنوشت مشترک و محتوم همه دیکتاتورها - محمد قرایی


مقام عظمای ولایت! درجمع دست چین شده ای ازذوب شدگان و در هراس ازتاثیرات فلج کننده تحریمها، بازهم نسخه امید درمانی برای ریزشیهای نظام پیچید. 
خامنه ای- روز، دوازده آبانماه- ازجمله گفت: " آمریکا رو به افول است؛ این را همه بدانند. آن کسانی که گرایش به سازش دارند، نقشه بی‌پایه می‌کشند... اینها محکوم هستند به اینکه ساقط شوند و افول کنند. هدف آمریکا از تحریم، فلج کردن و عقب نگه داشتن اقتصاد کشور بود؛ نتیجه این شده که حرکت به سمت خودکفایی در کشور گسترش پیدا کرده است." خارج ازدنیای خیالی آسید علی ودردنیای سرسخت واقعیتهای روی زمین، آمارواسناد انبوه، به قطع ویقین خلاف روضه خوانی‌های آقاست!

"راهزنان سیاسی" در مرحله تعیین تکلیف رژیم - حسین یعقوبی

تلاش و مبارزه برعلیه همه مظاهر استبداد و ایجاد یک حکومت مبتنی بر آراء و اراده مردم همواره از سابقه و سنتی درخشان در ایران برخوردار بوده و به‌عنوان الگویی الهام‌بخش برای مردم منطقه امری کاملاً شناخته‌شده است.
در ۲۰ نوامبر ۱۹۵۱، دکتر مصدق، پیشوای کبیر نهضت ضد استعماری مردم ایران بعد از دفاع جانانه از حقوق مردم ایران در سازمان ملل درراه بازگشت به کشور، در قاهره توقف می‌کند و در آنجا مردم قاهره با فریادهای "زعیم الشرق"از وی چون قهرمانی فاتح که بی‌باکانه در مقابل بزرگ‌ترین امپراتوری عصر ایستاده است، استقبال بی‌سابقه‌ای به عمل می‌آورند.

می توان به دیکتاتور نه گفت!! - سهیلا دشتی


رضا پهلوی را در یک برنامه تلویزیونی دیدم، روی چهارپایه چرخانی نشسته است و در مورد آینده ایران حرف می‌زند و برای اینکه حرف‌هایش بیشتر تأثیر بر شنوندگانش داشته باشد، آرام ندارد و به این‌طرف و آن‌طرف می‌چرخد.
لپ کلام را می‌گوید که این‌چنین است با بسیجیان و پاسداران در ارتباط است و ازنظر او آنان که و شکنجه کرده‌اند و آدم کشته‌اند، مأمور بوده‌اند و جامعه منتظر آنان است، چه معذور بوده‌اند وخطائی مرتکب نشده‌اند. البته این‌چنین برخورد و برداشتی غیرقابل‌انتظار نبود. چه در طول چهل سال که