بیش از یکسال از قیام سراسری و خیزشهای دیماه ۹۶ می گذرد که در بیش از ۱۴۰ شهر کشور رعشه مرگ و سرنگونی را بر اندام فرتوت و پوسیده ولایت سفیانی مستولی کرد.
این خیزشها هر چند با افت و خیز و فراز و نشیب همراه بوده اما مستمرا توسط اقشار مختلف مردم (از کشاورزان و کارگران تا معلمان و دانشجویان و بازاریان و تا رانندگان کامیون و مالباختگان و در شهرهای مختلف کشور) ادامه داشته است و رژیم ضدبشری برغم دستگیری های گسترده قادر به مهار آنها نبوده است. در این خیزشها مردم خواستار سرنگونی تمامیت رژیم (یعنی هر دو باندآن) شده
