اعتراف ذلیلانه به تنگناهای رژیم بعد از سرکشیدن زهر اتمی - ع. طارق



سرکرده سپاه پاسداران، کمتر از یک هفته بعد از نوشانوش زهر اتمی، توسط «مقام معظم انقلاب» تازه یادش آمده که پیش‌نویس توافقنامه اتمی مغایر با خط قرمزهای نظام است؛ و با تصویب در شورای امنیت و اجرایی شدن، راه به کاهش بنیه‌ی‌ نظامی رژیم می‌برد. طفلکی! راست می‌گوید، حتی با این توافق ناکافی نیم‌بند، صرف بازدید از مراکز نظامی و ممنوع بودن خرید و فروش تسلیحات، صنعت موشکی رژیم زیر ضرب می‌رود و دست و پای کلان صادرکنندگان تروریسم و ژنرال- پاسدارها در پوست گردو قرار می‌گیرد.
«پاسدار سردار سرلشگر» ولی‌فقیه در گاوگیجگی ناشی از تأثیرات زهر، ناخودآگاه بند را آب می‌دهد و به دخالت تروریستی عوامل دست‌نشانده سپاه قدس، در لبنان و فلسطین نیز اذعان می‌کند. در یک نعل وارونه‌زنی ناشیانه، او برای مصرف داخلی و روحیه دادن به دلواپسان و قمه‌بندان کفن‌پوش، می‌خواهد این تلقی را جا بیندازد که گویا کشورهای 1+5 از ترس قدرت نظامی رژیم، تن به مذاکره داده‌اند:
«... خوی استکباری و وحشیانه آمریکایی‌ها به ما می‌گوید که اگر ذره‌یی به توانمندی نظامی خود علیه ایران اعتماد داشتند هیچ‌گاه پای میز مذاکره نمی‌نشستند، ... آمریکایی‌ها و سگ دست‌آموز آنها یعنی رژیم‌صهیونیستی نه یک بار، بلکه بارها در مصاف با گروههایی مانند حزب‌الله و مقاومت فلسطین که بخش کوچکی از توان عظیم انقلاب اسلامی جهانی محسوب می‌شوند، پوزه‌شان به خاک مالیده شده است ...."
به این می‌گویند: «پارس خوابیده» یا به قول خود پاسدار جعفری ، «لاف در غریبی!». سگ وقتی به حریف قدری برمی‌خورد و سمبه را پرزور می‌بیند، از دور به پارس خفیف و خوابیده اکتفا می‌کند؛ تا هم دهان صاحبش را بسته باشد و هم این‌که بالاخره سگ است و کارش پارس کردن. اگر پارس نکند فلسفه وجودی‌اش زیر سؤال می‌رود، و از تکه استخوان ارباب خبری نخواهد بود.
علی ایحال، این اولدروم بالدرومهای لو رفته، در حالی است که عراقچی در یک فقره غلط کردم فاحش می‌گوید: «فعالیتهای موشکی طراحی شده برای حمل کلاهک هسته‌یی نباید انجام شود؛ البته ما کلاً چنین برنامه‌های نداشته و نداریم".
در همین سایت تابناک پاسدار رضا یی -که لاف در غریبی‌های پاسدار جعفری در آن منعکس شده-کارشناسی از رژیم به نام حشمت الله فلاحت‌پیشه گفته است: «... این پیش‌نویس تا 10سال و دقیقاً منطبق بر افق سند چشم‌انداز 20ساله (1404) تحولات ایران را تحت نظارت این کشورها قرار می‌دهد». دیگری به نام توکل حبیب‌زاده به نکته قابل توجهی در مورد وضعیت فلاکت‌بار رژیم بعد از زهر اتمی اشاره دارد: «در این پیش‌نویس... فروش هر گونه تسلیحات به‌طور مطلق آمده است و اگر روزی مثلاً در لبنان سلاح سبک ساخت ایران پیدا شود و یا یکی از کشورهای طرف مذاکره این ادعا را مطرح کند کافی است که موضوع به شورای امنیت ارائه شود و ساختار لغو تحریمها شکننده خواهد بود".
یک کارشناس دیگر نظام به نام فؤاد ایزدی، در شبکه خبر تلویزیون رژیم، پا را از این فراتر گذاشته و رک و پوست کنده می‌گوید در برجام (متن برنامه جامع اقدام مشترک)، دست ایران (رژیم) برای حداقل ده سال در زیر ساطور پنج قدرت جهانی خواهد بود.
این تحلیل‌گر مسایل سیاسی در جای دیگر با تشریح بندهای «برجام» به دست بستگی‌های رژیم در خرید و فروش تسلیحات و صدور آن برای گروه‌های تروریستی اشاره می‌کند و وضعیت زار و نزار آن را به نمایش می‌گذارد:
«... تو قسمت استیت منت یک بحث بازرسی از کارگو یا محموله‌هایی رو داره که وارد ایران می‌شوند یا خارج ایران می‌شوند به این معنی که هر کشتی یا هواپیما یا کامیونی که وارد ایران می‌خواهد بشود کشورهای عضو سازمان ملل حق دارند که این رو بازرسی کنند ببینند موردی نداشته باشه که خلاف این قطعنامه باشه، هر کشتی یا هواپیمایی یا کامیونی هم که از کشور خارج میشه همین حالت هست یعنی زمان خروجش باید بازرسی بشه و ببینند که مورد خاصی در اون محتوا نباشه، این بحث بازرسیها از این‌جا اهمیت پیدا می‌کنه که در متن قطعنامه تأکید شده که اینسرک میگند اینفور میشن سرکولار هستش که در سازمان ملل در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مرسومه که متنها رو‌ در قالب این عنوان قرار می‌دهند. ایران (رژیم) قبول کرده که اینسرک 254 رو بپذیره متن اینسرک 254 حدود 84 صفحه هست اقلام متعددی رو لیست کرده که حالت دیولیز داره یعنی استفاده دو سویه داره ..."
طابق این اظهارات، اگر رژیم به تعهداتش عمل کند و اگر آژانس در پروسه راستی‌آزمایی آنها را تأیید نماید آن وقت برخی از تحریمها به‌صورت مرحله‌یی معلق می‌شوند. در این میان اگر رژیم دست از پا خطا کند، یا یکی از کشورهای تنظیم‌کننده «برجام» مواردی از تخلف را روی میز بیاورد، تحریمها دوباره برقرار خواهند شد.
این کارشناس، با ترسیم آینده تاریکی برای رژیم، نمی‌تواند وحشت خود را از پایان دوره ریاست‌جمهوری اوباما و تحولات در راه نشان ندهد:
«در عمل اتفاقی که می‌افته این هستش که ایران زمانی که مثلاً رئیس‌جمهور بعدی آمریکا آمد نخواست این تحریمها رو تعلیق بکنه ادامه نده اون کاری که اوباما کرده ادامه نده ایران میره قطعاً شکایت می‌کنه منتهی در مجموع این پنج کشور کسی چون متن به گونه‌یی طراحی شده که کسی هم اونجا دست ایران رو نمی‌تونه بگیره چون چه ایران چه آمریکا زمانی که شکایت می‌کنند یعنی خطر داره اصلاً برای ایران بره شکایت بکنه اینجوری طراحی شده شما اگر شکایت کردید یکی از کشورهای برجام هستی حق شکایت دارید منتهی یادت باشه بعد از این‌که ایران هم همون تذکرش رو میده دادی بعد از سی روز کشورها باید تصمیم بگیرند تعلیق رو ادامه بدهند یا نه خب ایران باید خیلی محتاط باشه در اون مجموعه کسی مشکل ایجاد نکنه؛ از این جهت متن متنی هستش که چون ما شهروند درجه دو هستیم در سازمان ملل... در عمل کار رو مشکل می‌کنه".
طرف آشکارا به ولی‌فقیه و دانه‌ درشتهای نظام می‌گوید، برای این‌که توافق تف چسبان اتمی از هم باز نشود، باید آسته آمد و آسته رفت. باید دم فرو‌خورد و نتق نکشید؛ چون به‌محض این‌که پرونده رژیم دوباره روی میز بیاید از کجا معلوم توافق قبلی سرجایش بماند.
حال می‌توان دریافت که آبشخور حرفهای گنده گنده صادق خرازی در شبکه خبر تلویزیون رژیم به تاریخ 23تیر، و ادعاهایی از این دست کجاست؟
«ما امروز وحدت ملی ایرانی‌ها را داریم، در کنارش قدرت عظیم بین‌المللی خودمان را داریم؛ این قدرت عظیم بین‌المللی و منطقه‌یی که داریم، بی‌تردید ما را در سرنوشت آینده دنیا مؤثر می‌کند، همان‌طور که نیاکان ما در 2هزار سال پیش می‌گفتند تمدن ایرانی مؤسس تکوین تاریخ بشر و تکمیل کننده تاریخ بشر بوده، گویی دارد چنین اتفاقی دوباره می‌افتد و ما داریم یک نقش بزرگ تاریخی را تعریف می‌کنیم، اگر بتوانیم از این ظرفیتهای مهم منطقه‌یی و ظرفیتهای مهم بین‌المللی و از این خلأها و روزنه‌هایی که وجود دارد استفاده کنیم، معتقدم که آینده دیگری در پیش روی ما قرار دارد".
حال می‌شود فهمید چرا پاسدار جعفری به لاف در غربت متوسل می‌شود و به تهدیدات بچه‌ترسان رو می‌آورد. حال می‌شود به‌وضوح درک کرد چرا درست در فردای زهر نوشی، خلیفه زهر خورده، سر و پا برهنه به میدان آمد و بر ادامه سیاستهای تروریستی نظامش تأکید کرد.
راستی رژیم با قدرت‌نمایی پوشالی چه ضعفی را می‌خواهد بپوشاند؟ و از چه عواقبی بعد از زهر اتمی هراسان است؟

از سایت مجاهدین خلق