بحران اتمي رژيم آخوندی - مسعود رجوی رمضان 1392

اگرخامنه اي مخصوصا بعد از شكسته شدن هيمنه و طلسم ولايت فقيه ، زهر اتمي بخورد ، حتي اگر درشكل ظاهر به آن صورت برد – برد بدهند ، به طور واقعي به معني كوتاه آمدن و دست برداشتن از هژموني است . اگر هم زهر نخورد و ضعيت انفجاري تشديد ميشود . توجه كنيد كه اصل موضوع براي ما و خلقمان ، تضعيف قدرت و توان ولي فقيه است . به هر مقدار كه او تضعيف شود ، به همان مقدار كل رژيم تضعيف ميشود و به همان مقدار شكافهاي رژيم افزايش مي يابد و به همان مقدار امكان حركت و اعتراض و قيام افزوده ميشود .

بنا براين ولي فقيه تا آنجا كه زورش برسد دست بر نميدارد . از يك طرف ميداند كه رژيم ولايت فقيه بدون بمب اتمي تضمين بقا ندارد . از طرف ديگر ميداند كه راه حلهايي كه رفسنجاني ارائه ميكند ، واقعا موهوم ا ست . چون همينكه هژموني از دست ولي فقيه خارج شود ، خواه و نا خواه آن خرج انفجاري عمل ميكند و دراوج خود ، حتي به شكستن طلسم اختناق راه ميبرد كه پيش درآمد سرنگوني است . اين همان وضعيت بن بست است كه رژيم درآن نه راه پيش دارد و نه راه پس . اين ويژگي مرحله پاياني و سرنگوني است .

واضح است كه از سالها پيش هم گفته ايم كه درمورد بمب اتمي ترجيح ميدهيم رژيم زهر بخورد و واپس بتمرگد .

براي ما مهم برهم خوردن تعادل دروني رژيم پليد ولايت ققيه است ، به خصوص وقتي كه باند غالب در برابر تنفر عمومي ، در برابر همان آتشفشان كه رفسنجاني 4 سال پيش به آن اذعان كرد .

همه چيز گواه ضعف و موقعيت متزلزل ولي فقيه ارتجاع است . اين براي مردم و مقاومت ايران و همه آزاديخواهان بسيار مغتنم و مهر تاييدي بر مرحله سرنگوني است .

آزمايش و سوال اصلي در برابر روحاني و رفسنجاني و شركا اين است كه آيا ميتوانند به خامنه اي جام زهر بخورانند يا خير ؟

برهم خوردن تعادل رژيم منفور ولايت دربالا ، محصول درد و رنج و مقاومت شما و رشيدترين فرزندان شما در پايين است .

شعار پاييني ها هميشه اين بوده كه : كس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من

آزادي و حق را به رايگان به كسي نميدهند . حق گرفتني است ، آزادي ، بها و خونبهاي خود را ميطلبد .